Het voordeel van deze aanpak is de grote herkenbaarheid van sectoren voor bestuurders, bewoners en beleidsmakers. De sectoren zijn bovendien vaak direct te relateren aan eigen inkomsten en werkgelegenheid. Door de relatie van klimaat met sectoren in beeld te brengen ontstaat meer betrokkenheid met het klimaatvraagstuk. Een ander voordeel is dat ook niet-ruimtelijke maatregelen en acties in beeld komen zoals verzekeringen, hitteplannen, en rampenprocedures. Hoewel klimaatadaptatie integraal wordt aangepakt doordat in diverse sectoren klimaatadaptatie als ‘item’ wordt herkend, bestaat het risico dat de klimaatopgaven en maatregelen niet integraal worden beschouwd. Het bezien van afzonderlijke adaptatiemaatregelen kan leiden tot inefficiëntie of verschuiving van problemen.
Beperkte interacties tussen, bijvoorbeeld, het fysieke en sociale beleidsdomein, maken dat het integraal bezien van klimaatadaptatie niet vanzelfsprekend is. De ervaring leert dat het voor de hand liggende ‘ga eens op bezoek bij een collega’ een effectieve manier is om stappen te zetten. Een ander risico is de veelheid aan sectoren en de daaruit volgende plannen en visies. Dit maakt het lastig om klimaatadaptatie echt te integreren. Plannen en visies krijgen te maken met een veelheid aan eisen: energie, adaptatie, gezondheid, biodiversiteit enzovoorts. Vaak is er geen overzicht om de afweging te maken tussen concurrerende belangen. Of klimaatadaptatie dan een plek in de sector krijgt, hangt vaak af van de persoon.
